Ida Fazlić (Foto: Facebook)
Mali uzorak iz skrivenog kutka “Mona Lize” otkrio je veliku tajnu. Čuveni eksperimentalni umjetnik naslikao je portret iz 16. stoljeća koristeći spoj olova koji ranije nije bio otkriven na slikama italijanske renesanse.
Koristeći rendgenske zrake i infracrvenu spektroskopiju za analizu hemijskog sastava da Vincijeve mješavine boja, naučni tim (uključujući Idu Fazlić iz BiH) u Francuskoj i Britaniji ispitali su mikroskopske fragmente iz “Mona Lize” i “Posljednje večere”, još jednog od najpoznatijih umjetnikovih djela, objavio je na Facebooku Edhem Eddie Čustović, Tuzlak koji živi i radi u Australiji.
Prema studiji objavljenoj u srijedu u Journal of the American Chemical Society, otkriveni su dokazi ne samo bijelog olovnog pigmenta i ulja u sloju ispod umjetničkog djela, već i olovnog oksida, narandžastog pigmenta koji je pomogao da se boja osuši i učini je gušćom.
Mnoga djela iz da Vinčijevog vremena, uključujući “Mona Lizu”, bila su naslikana na drvenim pločama. Studija je zaključila da je umjetnik, također inženjer, vjerovatno dodao olovni oksid kako bi stvorio neprozirnu pripremnu podlogu dovoljno gustu da prekrije drvo. Istraživanje odražava kontinuiranu fascinaciju čuvenom slikom, koja se smatra arhetipskim remek-djelom italijanske renesanse.
Ikonična Mona Liza Leonarda da Vinčija je najpoznatije, najprepoznatljivije i kopirano umjetničko djelo na svijetu. Slikana između 1503. i 1519. godine, vijekovima je bila u vlasništvu francuske kraljevske porodice. Oslobođena od strane revolucionarnih snaga, slika je nakratko krasila Napoleonovu spavaću sobu, a zatim je postavljena u muzeju Luvru.
U martu 2021. godine je započela doktorske studije pri European Synchrotron Radiation Facility – ESRF u Grenoblu, Rijksmuzeju i AkzoNobel-u. Student je Univerziteta u Amsterdamu. Fokus njenog doktorskog istraživanja su interakcije sikativa i ulja, te njihovi produkti i uloga u slikarstvu.